Zoals eerder komt er een verslagje van de opvarenden, Eric en Magda. Onze Maarten zal iets over zijn vaart van Palembang naar Singapore schrijven. We zijn ondertussen einde 2011. We vertelden het al, het is ongelooflijk hoe snel de tijd vliegt. Onwezenlijk was ook de aankomst in Singapore. Na maanden van kleine dorpjes, hutjes, af en toe een winkeltje, landweggetjes, soms geen autos, enkel kar met paard; de gigantische en vooral futuristische buildings van dat kleine staatje tussen Indonesie en Malaysie. Het stadsbeeld snijdt je echt de adem af en toont hoe het wel kan. In vele zinnen zouden wij hier een voorbeeld kunnen aan nemen. Ze durven spectaculair bouwen en staan open voor “alternatieve” architectuur. Ze kennen de macht van de economie, durven investeren in megaprojecten, zodoende een enorme tewerkstelling creëren en afdoende ruimte voor kantoren maken, zodat er weer in gewerkt kan worden. Ze begrijpen hier wel dat je eerst moet investeren en dat daarna de boost volgt. Bij ons wacht en telt men hoeveel mensen er nu zijn, hoeveel bewoning ze daarvoor misschien wel nodig hebben en hoeveel kantoren ze missen. Totaal gebrek aan durf en toekomstvisie en teveel aan politiek. Dit laatste is volledig voor mijn rekening, na de berichten van het zoveelste uitstel van twee prachtige projecten waar ik zo’n 2O jaar mee bezig ben. Hier komen we waarschijnlijk aan de grootste rijkdom van onze wereldreis: een opener wereldbeeld, veel verrijkende menselijke contacten en massa’s nieuwe ideeën, waar we vast iets zullen mee doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten