The last one

Samen met Jan en Dieter vertrekken we voor een tochtje van 6 dagen, van Laredo direct naar onze kusten. Als je rekening houdt met het weer valt Biskaje altijd wel mee. Doch vanaf Brest begon de voorspelde westenwind; 2 dagen en nachten 40 knopen wind. Weliswaar vanachter, doch toen de automatische piloot het begaf, het begon te regenen en de golven metershoog kwamen , wist ik het: ik ben bijna thuis!


Karin komt terug aan boord op 27 augustus in Dunkerque en de 28e varen we samen met Jan naar Nieuwpoort.

Blij omdat we hét gedaan hadden, doch zeker ook met een spijtig gevoel van, het is gedaan.

Onvoorstelbaar (we vallen in herhaling ) hoe snel alles voorbij is gegaan. Het eerste wat opvalt zijn de temperaturen, sedert Brest niet meer dan 17 graden, de hobbelige Noordzee, de stromingen, ondieptes , zware wolken en regen.

Maar toen we Nieuwpoort naderden: eerst de snelle boten , daarna de SAR van Daan, Rik en Ronny, en dan een twintigtal zeilboten met vrienden ter verwelkoming, op het staketsel en in onze club een hartverwarmend publiek van vrienden en familie. We voelen ons welkom , dank daarvoor.

Hier eindigt dit verhaal.

We hopen meer te relativeren, over geen pietluttigheden meer te zeuren en steken geen tijd meer in negatieve energie. Mocht dit veranderen door de tijd, herinner ons er dan aan, zodat we er iets kunnen aan doen.

Opnieuw vertrekken misschien ?

Met oprechte dank voor jullie interesse en sympathie.

Karin en Steven

Balearen,Spanje en Portugal

Gedaan met de rustige baaitjes, ankeren kan gelukkig nog wel. . Palma de Mallorca valt geweldig mee. Een kosmopolische stad en dankzij Oscar, een Palmanese  vriend, leren we de beste lokale plaatsjes kennen. Verrassend genoeg vinden we zelfs in Ibiza nog één baaitje  waar de grote massa niet bij kan. Allemaal rotsen en wat shakie, doch prachtig om rustig te liggen. Spanje is dan weer overvol, mooie natuur wisselt af met verschrikkelijk lelijke  kustlijnen zoals  oa Benidorm  . Je ziet het jammer genoeg ook aan de vuiligheid in de zee , pijnlijk.  We vinden echter nog steeds mooie ankerplaatsen en houden het zo een beetje betaalbaar. Elf  juli wordt uiteraard gevierd en de grote Leeuw hangt er opnieuw .  Tine en Maarten komen er in Malaga gezellig bij om mee te genieten van de avontuurlijke tocht door de straat van Gibraltar . Altijd fun, tot vijftig knopen wind, weliswaar vanuit de goeie richting, stroom mee en zo toch regelmatig 10 knopen en meer  varen. Heerlijk...  Gezien de mooie snelheid rechtstreeks naar Cadiz , een prachtige oude stad waar voorzeiler Colombus vertrok, om te bewijzen dat de wereld niet plat was. In Lagos konden we het bevestigen, ook onze cirkel en de wereld is rond. Doch hebben nog geen ei ! Lagos  was onze laatste stop van het Europese vasteland richting Amerika en nu zijn we er terug. We mogen echter nog een 1000 mijl varen naar huis. Portugees noord is een begrip bij de zeilers, de wind zit hier dus altijd op kop, maar no worries, we hebben nog wat tijd. Karin en Katrien kwamen , opnieuw, speciaal af om Karins verjaardag mee te vieren en zeilden mee tot Setubal, waar we nu voor anker liggen. We zeilen vanaf morgen samen met Janos, een van mijn peetkinderen , via La Coruna naar Laredo, waar we wat verplichtingen hebben en vanwaar Karin ook naar huis vliegt. We laten jullie weten wanneer  we veilig thuis zijn en proberen maximaal te genieten van deze laatste maand.

Zoals jullie zien moet het nu vooruit gaan. We hebben geen tijd meer om ergens lang te talmen, maar genieten dus te meer van de natuur. Als we kunnen varen we gedurende de dag, de trips van de Peleponnessos naar Sicilië en van daar naar Sardinie zijn echter te lang daarvoor, dan varen we dag en nacht. Nele was bij ons voor de vaart langs de zuidkust van Sicilië Het grootste verschil die wij ervaren, nu we op de “Med” zijn,en terug in Europa, is de onregelmatige wind. Wij vermoeden omwille van de eilanden met bergen, de Etna stond er trouwens prachtig bij, maar van een constante wind zoals op de Oceanen, kun je hier niet meer spreken. Windstiltes worden afgewisseld door 30 knopen wind, komende van alle kanten. We stoeften al met Turkije, maar ook de Griekse eilanden, de zuidkust van Sicilie en deze van Sardinïe, zijn tevens prachtige vaargebieden, met tal van ankermogelijkheden. We leerden ons ondertussen baseren op de ondergrond en de ligging van de baaien om te ankeren, we kijken niet meer naar de , schaars aangeduide ankerplaatsen op de kaarten.



Jammer genoeg moet er ook veel gemotord worden, zitten ondertussen al aan 3000 uren, en deze sputteren af en toe tegen . Voor de geïnteresseerden vertel ik thuis wel meer daarover. De tijd vliegt ongelooflijk snel nu we beseffen dat dit avontuur binnen 2 maanden afgelopen is. Nog 2000 mijl en we zijn weer thuis, ondertussen staan er 24.000 op de teller. Nu liggen we in de jachthaven Sifredi in Carloforte op het eiland San Pietro, ons klaarmakend voor de 200 mijl oversteek naar de Balearen. Het is van 20 januari geleden dat we nog in een jachthaven lagen. Toen was dat de Klang Yachtclub op Langkawi. Heb net voor de 11e keer op bijna 2 jaar tijd de motorolie ververst en haar , de White Wizard natuurlijk , met zoet water gewassen. Ze blonk van kontentement.

Marmaris- Griekse eilanden, Siracua, Sicilïe

Na een mislukte start gisteren, motorprobleempje, maar opgelost, vertrekken we richting Griekse eilanden. Op ons programma staan Symi, Kefalos, Astiplaia, Vrisos en nog iets, Milos, Elafonisos, Limeni en Sapienza. Vandaar de oversteek naar Sicilië. Om kort te zijn over Turkije: de mensen zijn hier dongelooflijk vriendelijk en behulpzaam en Istanbul is een aanrader. We hadden onterecht een verkeerd beeld van Turkije, echt de moeite waard! Vermits we wat tijd moeten inlopen vertrekken we nu, en hoor je van ons ergens half juni vanuit Sicilïe. Tot dan