zondag 24 juli 2011

Rarotonga-Nuie- Tonga




Samen met Jakke naar FIJI

Samen met Jakke zijn we vanuit Rarotonga eerst naar Aitutaki, dan Palmerston en Niue gevaren. Kleine doch heel toffe eilanden met allemaal een persoonlijk karakter. Bv. In Palmerston wonen maar 70 mensen die allemaal familie zijn van elkaar. Zo’n 150 jaar geleden heeft een engelsman , William Masters, er drie vrouwen gehad en zo drie families gesticht, iedereen noemt er dan ook Masters ! Onderweg hebben we enkele Bultrugwalvissen gespot. Om parasieten van hun lijf te schudden, springen ze op hun rug uit het water, fantastisch. Het zalige aan deze reis is dat we telkens nieuwe unieke plaatsen verkennen en heel toffe mensen ontmoeten. Het is wel jammer dat we nog altijd geen bereik hebben met onze gsm ; ikke wél !
Wij zijn nu in Tonga en hebben mijn verjaardag hier al goed gevierd .De 22ste juli heeft wel maar enkele uren geduurd want in Tonga aangekomen moesten we de datum met 1 dag verzetten;21 juli werd om 18u 22 juli. Grappig hé!
Het feestje eindigde hilarisch , want toen de kapitein dacht een kortere weg te kunnen nemen belandde hij in het water. Een dag later deed Jakke dit over, na een mislukte poging om elegant in het bijbootje te stappen . Als de kapitein wilt zwemmen voordat het zondag wordt , wie ben ik om hem dat pleziertje alleen te gunnen ! Trouwens , Steven was te vergelijken met Comedy Capers , ik was gewoon stom .
De stemming aan boord is nog altijd heel plezant en ontspannen .Morgen vertrekken we naar de Fiji-eilanden en binnen enkele dagen komen Katrien en Karin aan boord , die Karins 50ste verjaardag extra in de verf willen zetten. Eindelijk nog eens wat meidenleute op de WW!
Probeer zoveel mogelijk te genieten van alle leuke momenten en doe veel groetjes aan iedereen. Dikke zoen en tot volgende keer…………..

Jakke: Wat betreft de eilandjes , Rarotonga en Aitutaki had ik al gezien , dat was nog altijd de moeite al wordt Rarotonga iets te veel ingepalmd door de nieuwe toeristen . Palmerston is gewoon maf : hoop en al 70 inwoners , allemaal familie en toch hebben ze ne flik nodig . Misschien om de incest wat onder controle te houden ? Niue is ook speciaal : alleman gaat daar lopen vanwege de orkanen , de Nieuw-Zeelanders wijken in .
Wat Tonga betreft , ook hier een speciaal publiek ~ alle Tongalezen zijn zaterdag berenzat , om nog niet te spreken over de fakaleites , alle jeanetten hierheen zou ik zo zeggen ! Gelukkig ben ik er nog om de rest van de crew veilig de weg naar de boot te wijzen , én om te vertellen welke dag het is . Voor de rest ben ik stillekes bezorgd aan het worden vanwege de slinkende (drank)voorraden , naar het schijnt moet bijna alles op voor we in Fiji zijn . Aan mij zal het niet gelegen hebben !
Vandaag trouwens nog naar een Tonga feast geweest , eten opgegraven uit de grond , kava (waar ik de enige was die meerdere porties tot mij heb genomen) , varken aan het spit maar niet echt een bacchanaal zoals we soms bij ons thuis meemaken . Die gasten slubberen gewoon de ganse dag een kavabokaal leeg . ’t Was wel lekker .

maandag 4 juli 2011

Van Frans Polynesie naar de Coock eilanden




Na het vertrek van Soetkin lieten we in Tahiti onze bakboord motor herstellen, gelukkig in garantie. Een pluim voor Volvo Penta voor de vlotte oplossing, wat we van een ander toestel niet kunnen zeggen (later meer daarover) . Daarna moesten we 8 dagen in Moorea blijven omwille van een tropische depressie en een pijnlijke kies van Karin , die moest ontzenuwd worden. Er zijn natuurlijk minder mooie plaatsen om te moeten wachten … en tandprobleem is opgelost !
In Huahine, een eiland verder westwaarts, konden we alle proviand inslaan aan de kade van Fare, zeer efficient. Nadien twee prachtige dagen in de rustige baai van Tahaa, waar we elke avond het ganse dorp zagen trainen voor de Heiva, een jaarlijkse danswedstrijd tussen alle eilanden van Polynesie. Iets waar wij zouden van kunnen leren: kun je voorstellen, met gans uw dorp elke avond samen dansen ? Van Tahaa naar Bora Bora, ankeren voor de veelbelovende Bora Bora Yachtclub , ik moest daar toch mijn kop laten zien . Helaas, club is, zoals veel op dit veel belovende eiland, gesloten omwille van gebrek aan belangstelling. Een trend die we op verschillende eilanden moesten ervaren, het toerisme heeft hier een serieuze deuk gekregen. Twee dagen later met succes door de nauwe pas van Maupiti gevaren. Je moet je voorstellen, een gat van 50 meter breedt, links en rechts machtige rollers , opnieuw een adrenalinestoot ! We moesten er dan wel een week blijven omdat de golven te groot werden om weer buiten te varen(doch idem opmerking Moorea) . Op 23 juni vertrokken we naar Rarotonga, een eiland behorend tot de zuid Coock eilanden, die een affiliatie hebben met Nieuw Zeeland . Met een gemiddelde van 6,5 knopen kwamen we na vier dagen aan in Avatiu haven. De enige mogelijke aanlegplaats op Rarotonga, doch niet beschermd voor Noorderwinden, die we natuurlijk net hadden. We bonkten twee keer tegen de kade, ons anker wou niet “pakken” en moesten ons
‘s nachts nog twee keer verleggen in een heksenketel , doch uiteindelijk “stern to” aan de kade. Onze slechtst ervaring tot op heden, doch na een mooie dag, weliswaar twee dagen later, is alles weer vergeten.
Rarotonga is een prachtig eiland, waar je de meest verscheiden mensen tegenkomt, unieke kerkdiensten en ook het merkwaardigste geld. We beleefden een kerkdienst met swingend gezang, denk maar aan Vantgroenenwoud en nadien nodigden ze ons uit voor een maaltijd, omdat we gasten waren. Tevens hebben ze als enigste ter wereld driehoekige munten en een drie dollar biljet.
We blijven hier tot 8 juli vermits we wachten op Jakke, een Aantwaarpse “studie”genoot uit Leuven, om verder te varen naar Aitutaki, Palmerston , Tonga tot in Fiji. Daar stappen nogmaals twee vriendinnen van Karin op, om , je gelooft het niet als je ze ziet, haar vijftigste lente te vieren !
PS: hebben hier telefoonbereik, check elke dag mail tot 9/07, daarna terug op zee !