zaterdag 19 november 2011

Kupang tot Bali




Zoals we aangaven in het vorig bericht, Azie is totaal nieuw voor ons. Ook helemaal anders dan wat we tot nu toe gewoon waren. De mensen zijn buitengewoon vriendelijk, de meesten kunnen alleen Hello Mister roepen, maar hier en daar komen we toch engelssprekenden tegen. Het is echter wel een andere wereld. Pijnlijk is dat het smeriger wordt. Vergeleken met Australie is de zee hier vuil, iedereen is gewoon van alles op de grond of in het water te gooien. Nu, wij kennen dat ook in Portugal, Spanje en Zuid Frankrijk. De natuur is echter weer prachtig mooi en de mensen zijn super vriendelijk. Op sommige plaatsen worden we gevraagd een zekere Luna te kennen, Luna Siffer heeft hier duidelijk indruk gemaakt. Na Kupang in West Timor , een grote drukke stad, ankeren we in enkele onooglijke dorpjes . De primitiviteit is er troef, doch altijd even vriendelijk. Op de meeste plaatsen verstaan ze je niet , maar toch tonen ze ons het offerfeest van de Moslims , niets voor mensen die geen bloed kunnen zien. In verschillende dorpen worden we gevraagd om de engelse les bij te wonen en wat tips te geven. Ik probeer uit te leggen hoe groot , rond en toch klein de wereld wel is, Karin heeft meer didactische kwaliteiten en helpt de jeugd hun engels bij te schaven. Komodo en Rindja zijn speciaal, alleen op deze twee kleine eilanden leven er Varanen. De laatste afstammelingen van de dinosaurus, aldus de gidsen. Bij het eerste zicht zachtaardige beesten, tot we een klein exemplaar een hert zien neerhalen door haar achterpoten af te knauwen, om nadien het hazenpad te moeten kiezen omdat er twee , enorme varanen, het bloed hadden geroken en nu de rest onder zich willen verdelen. Ze vreten zoals een slang, eerst zoveel mogelijk afrukken en binnenslikken, de maag doet de rest wel. Een wreedaardig, maar realistisch beeld van een uniek dier, dat alleen maar op deze 2 eilanden voorkomt. Indonesie is de grootste eilandengroep ter wereld. De religies zijn ontelbaar, doch Hondoes en Moslims zouden in de meerderheid zijn. Wat de moslims betreft is het duidelijk, je hoort ze overal , dag en nacht , roepend uit luidsprekers in de moskee, ze zijn niet echt ingetogen ! Volgens mij zou het subtieler kunnen 
Elke , niet voor te bereiden ankerplaats, is dus een verrassing. Nu liggen we in Bali. Eric en Magda zijn er toegekomen, en binnen vier dagen vertrekken we richting Borneo,om Maarten op te pikken in Palembang (Sumatra), vooraleer we naar Singapore varen. Kortom, het avontuur is er elke dag en daarvoor doen we het.