vrijdag 10 december 2010

Zijn ondertussen op de Kaapverdische eilanden beland. Onze Maarten, Ewald en Marc stapten aan boord in Las Palmas. Na zeven dagen varen, met prachtige sterrenhemels en vele zotte dolfijnen, bereikten we Sao Vicente , het voorlaatste eiland richting west. Ewald en Marc de vissers, vingen twee tot nadere kennis, onbekende vissen van meer dan een halve meter lang. Eén aten we op, de andere lieten we , weliswaar dronken, weer los. We vernamen namelijk dat je die beesten wat pure alcohol moet voeren opdat ze rustig zouden worden. Vermits we geen korte drank drinken tijdens het varen konden we deze daar aan spenderen, maar het maakt de vis niet goedkoper natuurlijk. Marc kopt de vliegende vissen van links naar rechts, ze vliegen gewoon op zijn hoofd. Nu Ewald: veel geleerd: in tegenstelling tot ons heeft alcohol een kalmerend effect op een vis aan de haak. Wat wijn in zijn muil en hij berust zich in de voorbereidingen tot in de pan; Steven is soms heel aangenaam als hij erop let en kan inderdaad niet stilzitten, de kaapverdische kappers kennen weinig van esthetica maar Marc die er nu net van terugkomt beseft het nog niet door de ferme klap van een vliegende vis tegen zijn kop. Blij ook dat Maarten en Karen het geolied team compleet maken. Marc nu: de afstand Las Palmas - Kaap Verden is 850M. Doordat de wind niet uit de juiste hoek waaide hebben we er 7 etmalen over gedaan i.p.v. de 5/6. Doch, door de goeie sfeer aan boord en éénmaal in het ritme van de zee, was zeker niet te lang. Een dag aan boord bestaat, uiteraard, uit wachtlopen. Elke wacht bestaat uit 2 uur en daarna 8 uur rust. Rust is aan boord van de White Wizard een relatief begrip. Elke dag wordt er gezorgd voor het verse dagelijks brood, lezen, zonnen, vissen en, niet onbelangrijk, de dagelijkse technische karweien die aan boord moeten gebeuren (dit toont aan dat een boot niet 100% ok moet zijn om een dergelijke te ondernemen).
Groetjes aan allen in België, ik denk aan jullie en als je ooit een tocht van dergelijk formaat wilt ondernemen... niet uitstellen.. nu doen!

dinsdag 30 november 2010

Tenerife- Las Palmas



Hola iedereen,
zoals wij reeds schreven;plannen zijn er om gewijzigd te worden;onze vaart van St.Miguel naar Gran Canaria verliep minder vlotjes dan gepland.Veel wind,woelige zee en daar aangekomen nergens plaats in de jachthavens om aan te meren.Daarom direct teruggekeerd naar St.Miguel na dringende telefoontjes om Stevens'vluchttickets en die van mijn 2 vriendinnen te wijzigen; Tenerife Sur i.p.v.Gran Canaria!Gelukkig is dit allemaal gelukt en heb ik enkele heerlijke dagen beleefd met Isabelle en Hilde.Leuk om nog eens alleen onder vrouwen te zijn!
Op 24 novmber doen we dan een tweede poging om in Gran Canaria binnen te geraken na telefonische reservatie.Port Mogan wordt onze eerste optie en blijkt een leuke omgeving te zijn (zie pizza foto).Gezellig stadje maar wel heel toeristisch.
Omdat de weerberichten voor de volgende dagen minder gunstig zijn en we niet echt beschermd liggen in deze jachthaven,besluiten we om na 2 dagen door te varen naar Las Palmas,de hoofdstad van Gran Canaria.
Ondertussen liggen we hier al enkele dagen en hebben vannacht een stormpje voelen passeren;ik heb in elk geval weinig geslapen!Steven beter, hij was naar de voetbalclash, tussen Barcelona en Madrid gaan kijken tussen enthousiaste Barcelona supporters.
Morgen verwachten we de rest van onze bemanning(waaronder onze Maarten!)en daarom hebben we gisteren en vandaag inkopen gedaan voor onze oversteek;eten en drank voorzien voor 5 mensen gedurende 4 weken.Dit is niet zo evident en je moet het dan ook nog een plaats geven op de boot!Maar het is gelukt en we zien er naar uit om met Maarten,Ewald en Mark dit avontuur aan te gaan.
Omdat het hier overdag nog altijd 30° is zijn wij niet echt in kerststemming,maar wij wensen jullie en alle vrienden en bekenden heel gezellige kerstdagen en een super gelukkig 2011!Hou jullie goed,zorg goed voor elkaar en tot volgend jaar.....
Dikke zoenen en knuffels van de bemanning!

zondag 14 november 2010



Ondertussen zijn Johan, Christian, Lieve, Ollie en Stefaan al weer weg. De oversteek van Lagos naar Fucnhal, Madeira, was in het begin nogal ruw, maar het weer verbeterde . We zeilden drie nachten en dagen, vertrokken op 25 oktober en de 28e ankerden we na 500 mijl in de baai van Funchal. We waren oprecht blij met wat assistentie, de nachten met zeven zijn aangenamer dan die met twee, gezien je elkaar dan alleen maar tijdens de wisseling van de wacht ziet. Ons gezelschap was echter meer dan assistentie, de maaltijden en aperitief werden naar een zeer hoog niveau getild. Tevens hadden we Stefaan paté die , wegens grote interesse en lichte noodzaak, steeds op uitkijk stond. Zo zagen we , niet overdreven, tientallen dolfijnen tot vijftigtal samen, van tuimelaars tot grienden, spuitende walvissen, schildpadden en haaievinnen, dachten we. Twee kwikstaartjes vaarden een heel stuk mee en zorgden dan ook voor de nodige animatie telkens ze dachten hun behoefte te moeten doen. Madeira is echt wel de moeite, de mannen huurden elk een motor en de dames gingen het eiland verkennen met een toeristische bus. De botanische en tropische tuinen waren indrukwekkend. De oude stad Funchal is prachtig, de jachthaven is het echter niet waard. Oude aftandse douches en toiletten, wel vriendelijke mensen, maar dat was het. Jammer toch voor een haven die velen aandoen voor de oversteek.
Zaterdagmiddag 30/10 waren we terug met ons tweetjes, wachtend op beter weer voor de drie dagen durende overtocht naar de Canarische eilanden. Omdat het begon te waaien met de nodige swell erbij, vluchtten we de jachthaven binnen. Na drie dagen , op 4 november, zetten we aan rond 14 u richting Tenerife. Ondanks vier verschillende positieve weerberichten, bleef het de ganse 36 uur zes beaufort met een woelig rotzeetje. We waren er dan wel vlugger dan verwacht en ankerden, omwille van het tijdstip (3 uur 's nachts) in de baai van Puerto de la Cruz. Niet te verwarren met de hoofdstad Santa Cruz. Na een korte nacht lichtten wij het anker richting Santa Cruz, om Nele op te halen. Stevens zus zal zes dagen meegenieten van de Canarische . De door de overheid uitgebate jachthaven Marina Atlantico, is te mijden. Wel midden in de stad, maar duur omdat je, in tegenstelling tot de vele privé jachthavens, een taks moet betalen van 70 euro, per tien dagen, vanaf de eerste dag. Dus na één nacht weer op weg om te ankeren in de baai van Abona. Pat en Christel Smet, ex olympiër, op dezelfde spelen van Steven in Barcelona, woont op Tenerife en hielpen ons aan wat nuttige ankertips, BBQ , cava , wijn en zelfs Duvel. Toch leuk als je zowat overal een bekende tegenkomt. Daarna naar de jachthaven van San Miguel, om de boot eens goed te kuisen . Vandaar op 9 november naar het eiland La Gomera. Ankeren in een baai met moeilijk uitspreekbare naam en een holbewoner in één van de vele rotsen . Tijd en plaats om de romp eens te kuisen. Aangroei heb je dus altijd, en regelmatig kuisen is de boodschap. Volgende nacht geankerd in de baai van Santiago, in de buurt van een eenvoudig doch prachtig strandcafé met restaurant. Gezien onze interesse voor Colombus moesten we naar San Sebastian, de hoofdstad van La Gomera met de casa Colon, waar hij ooit zou gewoond hebben. Enige zekerheid is echter dat Chrtistoph daar aan land is gegaan voor de oversteek, maar voor de rest, net als de mensen van het museum, heeft hij daar niets gedaan. Dus voor de geschiedenis van Colombus moet je er niet zijn, maar de prachtige huizen en het archeologisch museum maken van deze plaats een must. Pat kwam er aan boord en op 12/11 vaarden we, zeilen zou de waarheid geweld aandoen, terug naar San Miguel. Morgen varen we richting Gran Canaria, alwaar Isabelle en Hilde ,Karin komen gezelschap houden, vermits Steven op en af gaat naar het thuisfront. Wat bijwerken heet dat.

donderdag 21 oktober 2010

Porto - Lagos










Deze afstand lijkt en is eigenlijk niet ver in mijlen, maar had beloofd om zoveel mogelijk Portugese jachthavens of ankerplaatsen aan te doen. Martinho,eigenaar van de marina van Lagos, is namelijk voorzitter van de Portugese jachthavenfederatie en een goede vriend. Ik had hem beloofd een analyse te maken.







Eerste haven na Porto was Aveiro, met de veelbelovende tekst, Venetië van Portugal. Niets is echter minder waar, je ankert in de baai van Jacinto, wat op zich niet slecht is, maar daarna heb je een uur nodig om via overzet en bus in Aveiro te komen. Er liggen inderdaad wat kanaaltjes , waar je als toerist kunt op varen met zo'n typische en mooi gekleurde mosselschuit. Neem één tiende van Brugge , met Venetië wil ik het niet vergelijken , en je hebt het. Doch ons verblijf daar werd onvergetelijk door het bezoek van Sigrid, die in Porto moest zijn voor business. Heel gezellig...







Na twee nachten in die baai wegens bovenstaande gegronde reden, richting Figuera Da Foz. Daar moet je dus niet zijn. Je wordt ontvangen door de politie die vraagt om eerst aan hun kade te gaan liggen, waarna je naar de jachthaven kunt varen. Met aflandige wind van zo'n 25 knopen en drie toekijkende, doch nietsdoende flikken, niet echt een pretje. Het kappersbezoek heeft echter veel goedgemaakt. Ere wie ere toekomt, 1 uur voor 8 euro, en voor zover mogelijk met mijn kop, prachtig geknipt.







De volgende stop in Nazare was dan weer top of the bill. Je ligt wel in de middle of nowhere, maar het dorpje is prachtig en het hoger gelegen Sitio nog veel mooier. Opnieuw zeer vriendelijke mensen en een goedkoop restaurantje met het mooiste uitzicht tot nu toe . Dit maakt van Nazare één van de top tien.







Het moest er van komen , nu naar Lisabon. Een vaart van 68 mijl tegen stroom en wind maar met plotseling het gezelschap van een minky wale,een kleine walvis.We hebben dan ook de Cabo de Rocca gerond,het meest westelijke punt van Europa. Bij zonsondergang geankerd in de baai van Cascais,( gekend als de duurste jachthaven behalve als je ankert zoals wij). Daarna, wegens stormwaarschuwing naar Oeiras, vijf mijl verder op de Taag. De stormwaarschuwing was terecht. Blijkbaar toonde men zelfs beelden op de vlaamse tv.Het zeeniveau was abnormaal hoog o.v. springtij en stormwind De golven sloegen over de muren en de bevestigingspalen hadden slechts 15 cm overschot. We hoorden dat ze in Cascais alle boten moesten verlaten .Dit gebeurt blijkbaar slechts één keer per jaar, vanaf heden twee keer.




Voor wie nog nooit in Lisabon was, natuurlijk is er veel te zien .Wij hadden het echter al een paar keer mogen bezoeken, doch de omgeving is ook mooi. Sintra bijvoorbeeld is een aanrader. Openbaar vervoer in Portugal is puik geregeld en, vooral vergeleken met onze tram, goed en goedkoop.






Na vijf nachten opnieuw op weg, nu naar Sesimbra. Opnieuw niet slecht, maar de vaart erna, naar de Prahia de Portinho, uitmuntend. Een ankerplaats midden in een natuurgebied en een gedenkwaardig mariene museum. 's Ochtens wachten tot de mist weg is om daarna naar Sines te varen. Tussen Lisabon en Lagos, is dit de laatste mogelijke stopplaats. Va een museum gesproken, Vasco de Gama, is er al dan niet geboren, het mooiste wat we al gezien hebben omwille van de audio visuele voorstelling. Hierna volgt een tochtje van 13 en een half uur, net na meest zuidelijke de hoek van Portugal, Cabo de san Vicenta , de baai van Baileera. Deze ligt in het dorpje Sagres, een van de meest bekende bieren van Portugal. Van hier is het slechts 13 mijl naar onze laatste stopplaats op het Europese continent, namelijk Lagos. We liggen hier nu, ongelooflijk rustig, tussen verschillende nationaliteiten, waarbij de overwinterende engelsen de overmacht uitmaken. Dat zie je niet aleen aan de vlaggen, ook aan de bezetting van de voornamelijk Engels getinte bars. Lagos is echt een aanrader, prachtig klimaat en dito omgeving. 's Nachts wordt het nu berekoud met 7 graden, maar overdag haalt het kwik hier zo'n 28 graden. Niet slecht vergeleken met wat we horen van het thuisfront. Zondag komen er vrienden op en varen we naar Madeira. Het wachten is nog steeds moeilijk alhoewel er slechter dingen zijn des levens.

maandag 27 september 2010

Camarinas Porto




Hier zijn we dan weer. Camarinas lostte echt alle verwachtingen in, de havenmeester en het clubhuis waren nog steeds zo gezellig als vroeger en ook het dorpje had zijn oude charme nog niet verloren. Onze vlag, afgegeven in september 2006 pronkt fier in het kantoortje van de havenmeester. Onze nieuwe clubvlag prijkt nu ook in het clubrestaurant. Minpuntje was de aanhoudende sterke oostenwind waardoor wij niet konden ankeren. Na drie dagen naar Ria de Muros, ankeren voor een strandje genaamd San Fransico Bay. We dachten nu gaan de Spanjaarden wel ver met hun Amerikanizering, maar heeft te maken met een Fransicaner klooster in het dorp, die er geen was. Ondertussen ook Finistère gerond. Na één nacht vertrokken naar Islas Cies, een eilandengroepje voor de baai van Vigo . Leek precies op een baai in de Caraïben . Prachtige stranden met dito wandelmogelijkheden. Een must voor de passeerder! Volgende vaart was er een van tien uur naar Povoa de Varzim, onze eerste haven in Portugal. Na twee maanden eerste douane controle, vriendelijke mevrouw met assistent , in gewone burgerkledij zoals dat heet. Misschien moeten ze bij ons, qua tijdspanne en kl hier een voorbeeld aan nemen! Povoa zelf is mooi, het ernaast gelegen Villa do Conde, zo mogelijk nog mooier. Een ganse dag fietsen, was alweer wat geleden, maar het ging nog ! Vermits we niets vonden in de meegebrachte vakliteratuur, zijn we dan toch maar de Douro opgevaren naar Porto. Een echte openbaring die stad. We kunnen iedereen aanraden om, op welke manier dan ook, eens naar Porto te reizen. Een van de mooiste steden die wij ooit al gezien hebben. Zeer authentiek, veel minder modern dan bvb Madrid of Lisabon.
Liggen hier midden in de stad aan een kaai en toch rustig. Zoals je kunt zien op de foto meegaand met de stroom.Trokken hiervoor drie dagen uit om morgen verder zuidwaarts af te zakken.



For our Scottish friends from Povoa : yes you can moor in the center of Porto, the captains of the tourist boats are very friendly and helpfull. Just be aware of the strong current on the river , long and strong ropes are necessary, but the beatifull village is more than worth some extra work. Have a safe sail!

dinsdag 14 september 2010

Laredo, La Coruna




Op vijf september zijn we weggeraakt uit Laredo . Eerst nog Erik afgezet in Bilbao en dan met zijn tweetjes naar het prachtige San Vicente de la Barquera . Voor iedereen gratis, maar je moet wel naast een vissers- of baggerboot willen liggen die al dan niet 's nachts of 's morgensvroeg, zijn ding wil doen ! Opnieuw een aanrader wat natuur en dorp betreft. Zoals met het zeilen , het tegen was de fiesta elke avond ,muziek tot 4u 's morgens, het pro de prachtige omgeving voor opnieuw mooie wandelingen. Omwille van de weersomstandgheden moesten we hier vier dagen blijven. Dit laatste is iets wat we steeds ervaren, het weer kan hier echt op zeer korte tijd omslaan om dan terug mooi te worden. 's Nachts is het echter ook maar tussen de 11 en de 14 graden. Nu moesten we wel wat opschuiven richting west. Gijon, bedoeld om de was te doen, te tanken en grote inkopen , was een tegenvaller. Veel te duur, geen wasmogelijkheid zoals wij dat kennen en midden in een grote stad. Dus 's anderendaags naar Cudillero. Een prachtig dorpje gebouwd op een heuvel, met (opnieuw) gratis ligplaats , aan te meren tussen twee boeien. Een hulpzame Engelsman voorkwam dat wij wat meer tijd dan voorzien in het vastmeren staken. 's Morgensvroeg , na een van de ankertouwen uit de schroef gehaald, richting Ribadeo. Zeer vriendelijk ontvangen, eindelijk onze was kunnen doen, doch veel te duur. We kunnen niet blijven herhalen dat je beter een ankerplaats zoekt om met het bijbootje een extra avontuur te wagen. Nu denken jullie, hij spreekt wel tegen zijn winkel, niets is minder waar, Nieuwpoort is niet duur en ankeren mag gratis op de Noordzee! De dertiende , gisteren dus, prachtig zeilweer, 4 uur over 30 mijl, geen motor nodig, reken maar uit! Daarna gankerd in de baai van Viveiro, dorp bezocht, maar teleurstellend, en weer klaar voor de volgende tocht. Deze morgen anker los om 9u30, omwille van stroom mee, om de Punta estaca de Bares (o.i. het meest noordelijke punt van Spanje) en de beruchte Cabo Ortegal (hier moet je niet zijn met slecht weer!) te ronden. Liggen nu in jachthaven Marina Coruna, (50% korting voor alle VVW leden !). La Coruna, lijkt na een korte wandeling de moeite, maar het weerbericht zal morgen bepalen of we hier nog even kunnen blijven, of direct naar Camarinas moeten vertrekken. Een verwachtingsvol weerzien, want daar werden we gelukkige eigenaars van dit schip en mocht ik haar met drie goede vrienden naar Nieuwpoort zeilen , zo'n drie jaar geleden. We zijn een paar duiken voor touwen in de schroef, twee verloren winchhendels, wat ruwe zee en wat regenbuien verder, maar de zon schijnt steeds opnieuw, af en toe krijgen we het gezelschap van een dolfijn, kortom het verlangen om samen opnieuw te vertrekken primeert.

vrijdag 3 september 2010


Beste,

na een woelige oversteek tussen Falmouth en Brest, drie dagen ter plaatse. Doch ook veel regen. Hebben ervan geprofiteerd om Iris, dochter Eric die in Bretagne woont, te bezoeken.

Van zodra het weerbeeld beter was, vertrokken voor Golf van Biskaje met eindbestemming, midden in Laredo, Spanje.

De weergoden zijn ons gunstig gestemd, twee dagen en nachten met wind uit de goede richting, soms te weinig, maar prachtige sterrenhemels en zon , zoals jullie weten, dat laatste zorgt zowiezo een goede stemming. We horen dat het weer overal maar kwakkelen is, augustus was niet echt denderdend, maar geloof me vrij, dit staat voor beter weer in september en later.

In Laredo kreeg ik een bureau ter beschikking om onze samenwerking te concretiseren. Doch ongelooflijk maar waar, altijd tijd tekort. Tot onze schande moest de burgemeester al tot drie keer toe wachten op ons. We krijgen echt zuiderse manieren.

Laredo is echter een aanrader. Uit de foto's zal blijken dat we hier helemaal alleen liggen in een jachthaven in opbouw. Uiterst vriendelijke mensen zorgen voor een aangenaam verblijf én een bezoek aan de Picos d'Europa, een prachtige bergketen in de buurt. We zagen dus al sneeuw!

Zondagmorgen vertrekken we vroeg richting West en zien wel waar we uitkomen.

donderdag 26 augustus 2010


Mooi beeld van betere tijden in Dartmouth.
Hebben nu tijd om wat te experimenteren vandaar!
Vertrekken , volgens plan, morgenvroeg zuidwaarts!
Hai iedereen,

vanuit het mistige,natte en winderige Brest hebben we tijd om onze blog nog wat aan te vullen.Wegens de weersomstandigheden bevinden we ons dus nu in Frankrijk waar we eigenlijk niet moesten zijn. Maar

plannen zijn er om gewijzigd te worden,zeker als je met een boot op verkenning gaat!

Eventjes terugkeren in de tijd:na het vertrek van Joris en Laura zijn we 3 nachten voor anker gaan liggen in de haven van Falmouth om daar dan de zondagavond Eric aan het station op te halen die tot 4 september meevaart. Omdat er maandag en dinsdag beter weer werd voorspeld maar dan terug een nieuwe depressie op komst was,hebben we het besluit genomen om naar Brest te varen en van daaruit naar Spanje te gaan. Met een strakke westenwind 5 ,veel zon (Steven heeft nu wat weg van een vuurtoren) maar wel hoge golven hebben we goed kunnen overzeilen (van 9u tot 24u).Dan ging het wat minder vlot:stroom tegen, bakboordmotor uitgevallen en niet te bezeilen. Om 5u s'morgens hebben we dan het anker uitgesmeten bij volle maan in de baai van Brest. En nu liggen we de jachthaven te wachten op gunstiger weer:normaal vertrekken we morgen! Gisteren hebben we een bezoekje gebracht aan Iris,de dochter van Eric,die in Le Trigué woont (met een gehuurde wagen).Dit was een leuke intermezzo! Ondanks het slechte weer is er nog altijd een goeie sfeer ...en tot volgende keer!

donderdag 19 augustus 2010

Karins'news

Hallo iedereen,
hier nog wat nieuws vanuit het prachtige Falmouth en omgeving.Ondanks het wisselvallige weer hebben we hier al zalig genoten ;het ankeren op de rivieren en in de baaien is elke keer weer puur natuur en heel ontspannend!Nu liggen we in een haventje en hebben juist Joris en Laura Lorré uitgewuifd na 3 gezellige dagen samen op de WW.Hier hebben we internet aan boord en dat is wel heel gemakkelijk.
Tot hiertoe is alles al supergoed verlopen en blijft de sfeer heel tof.We vullen onze dagen met prachtige coast-walks (die meestal wat langer uitvallen omdat we altijd de weg kwijt zijn), fietstochtjes (die soms niet zo evident zijn in deze omgeving),lekker eten maken (vooral Steefje) en bij regenweer boeken lezen uit onze bibliotheek , spelletjes spelen (bv.scrabble waarbij een woordenboek wel handig zou zijn om de uitvindingen van Steven op te zoeken!) en mijn spaans herhalen (goed hé Chrisje!).Wat betreft mijn gitaarspel;het zit al in mijn hoofd maar nog niet in de vingers want ik wacht immers nog altijd vol verwachting op de zwoele temperaturen....
Dus met andere woorden:we zijn zo 'goe bezig' dat ik me soms zelfs schuldig voel omdat we zo ontspannen en relaxed zijn.
Zondag komt Eric toe om met ons de oversteek te maken naar Spanje vanuit de Scilly-eilanden.Hopelijk zijn de winden ons goed gezind...
Om af te sluiten wil ik eerst mijn collega's nog zalige vakantiedagen toewensen en een supergoede start voor een fantastisch 'nieuw'schooljaar.De tekening van juf. Tine en haar kindjes heeft een heel speciale plaats gekregen op de WW,nog eens dank je wel
!Aan iedereen wens ik het allerbeste en geniet zoveel je kan!Dikke zoen en tot volgende keer....

vrijdag 13 augustus 2010

Vrijdag de dertiende ?

Ondanks de datum, alles kits hier. Liggen nu in Fowey aan de zuid west kust van Engeland. Varen vandaag nog naar klein haventje in de buurt om daarna door te steken naar Falmouth. Vriend Eric Van Laere stapt daar dan aan boord voor de oversteek naar Laredo, Spanje midden in de golf van Biskaje . Keizer Karel moet daar in 1552 gestrand zijn toen hij vertrok vanuit Vlaanderen met zijn schip. De burgemeester van Laredo vroeg me enige tijd geleden om iets samen met Nieuwpoort en Gent te doen hierrond. Vandaar.
In Falmouth zal Karin (op vraag van een naamgenote) deze blog aanvullen. Weer zit niet echt mee, maar dat komt wel!
Tot binnenkort

zaterdag 31 juli 2010

Op 24 juli vertrokken Karin en ik , zoals beloofd stiekem 's ochtends vroeg.

Eerste vaartocht voorzien rechtstreeeks naar Isle of Wight , werd Dover. De meteoman slaagde er niet in om zijn voorspelling op te leggen aan Zeus, dus het bleef westenwind (dus pal op kop, toenemend tot 6 bft) . Het spijt me voor m'n engelse vrienden, maar daar moet je dus niet zijn. Ten voordele van de economie, zullen politiekers gezegd hebben, is dat dorp in twee gesneden door een grote baan in functie van de overzetten en voor de rest fish en chips, de geur alleen al.

Na nieuwe voorspellingen, de noorderwind zou en moest er komen, opnieuw westwaarts vertrokken. Echter hetzelfde verhaal , wind pal west, nu continu zes. Karin vindt dit niet leuk, maar met een nachtje doorzeilen bereikten we de Solent en vaarden we de Newtown River op, juist naast Cowes. Onvoorstelbaar rustig, prachtig om liggen en een voorbeeld voor de veelal kortzichtige vlaamse milieuextremist. Midden in de natuur, ligplaatsen aan moorings zijn niet echt goedkoop, maar je betaalt mee en geniet voor en van de natuur. Door twee dagen telkens zes uur te stappen hielden we onze bloedsomloop op peil. Vandaar vertrokken naar Studland bay, net uit de Solent westwaarts uiteraard. We proberen dus, tegen mijn eigen winkel in, steeds ankerplaatsen te zoeken, teneinde het financieel draagbaar te maken. Twee nachten geankerd zonder problemen ,een hond gered die van de kliffen viel en genoten van een dropoefening , waar de Army een zodiac van uit een grote vlieger uit de lucht liet droppen, perfect 200 meter naast de White Wizard. Die het, hout vasthouden, voortreffelijk doet in zwaar weer, wat we natuurlijk al wisten. (weet natuurlijk niet hou zij zou reageren moest de zodiac op haar was gevallen ) Tot op vandaag ook nergens nog stroom moeten nemen, die drie zonnepanelen, goed voor 10 amp samen, zijn een echte aanrader.

Van Studland bay, gisteren, prachtig kunnen zeilen, redelijk scherp, doch met opnieuw een zes en de stroom mee , een droom. Liggen nu in Weymouth, gisteren geankerd in Portland bay, daar waar ze in 2012 de zeilnummers van de O.S. zullen organiseren, maar weinig beschut. Tevens schoot de warmwaterleiding af met wat stress als gevolg, maar de handyman kon dit vliegensvlug herstellen.

We zijn exact een week weg, hebben het weer niet echt mee, maar zijn nog steeds gelukkig samen : waar het nooit waait, kom je niet vooruit !

donderdag 15 juli 2010

Beste,
dank voor alle interesse.
Gezien mijn berichtje in Varen, zie hierna, dacht iedereen terecht dat we al weg waren. Doch de aankoop van de "taart" naast de Piramide , een zeilwedstrijd van Laredo naar Nieuwpoort en de uitbreiding jachthaven , houdt mij nog wat tegen. We voorzien zeker te vertrekken voor het einde van de maand. Ais is ondertussen geïnstalleerd, the Satphone komt er in Spanje en dit weekend nog een warmwater boiler . Volgende berichtje komt er bij/ na vertrek.
In Varen stond:
Op het ogenblik dat U dit leest moet ik al het ruime sop hebben gekozen. Via Zuid Engeland en de kusten van Spanje en Portugal vaar ik richting de Canarische eilanden , om daar begin December, de eerste Oceaan proberen te kruisen.
Ik heb het nodig: want ik volg niet meer als sommige ambtenaren zeggen: we zien ook wel dat het fout is , maar moeten wel van onze administratie; als sommige politiekers beweren dat we op dezelfde weg verder moeten gaan en als mensen van 52 enkel nog de brug naar hun pensioen krijgen, weliswaar op kosten van de gemeenschap die sterk veroudert… enz . In het Oosten zegt men : geluk helpt soms, werk altijd.
Het weze een troost voor allen, ik zal bij mijn terugkomst met alle plezier twee jaar extra werken, zelfs al is de “gerechtigde” leeftijd verlengd.
Ik ga mijn verantwoordelijkheden niet uit de weg ,men kan mij nog steeds contacteren wetende dat het kerkhof vol onmisbaren ligt.
Op verzoek en tot spijt van wie het benijd , blijf ik echter mijn maatschappijkritische kwatch verder spuien , hoogst waarschijnlijk , doordrongen met naar den einder kijkende filosofische mijmeringen.
Zelfs een route van 27.500 mijl begint en eindigt met de havengeul van Nieuwpoort !

zondag 6 juni 2010

Een maand voor de afvaart

Gisteren feestje, vandaag start met de blog , nu zijn we er echt klaar voor.
Deze maand vooral nog wat kleine aanpassingen aan de WW , bijbootje en zonnepanelen ophangen en warmteboiler aankoppelen.
Energie- en waterbeheer lijken het belangrijkste, later meer daarover.
Ook het bloggen is kompleet nieuw, dus graag wat geduld en het begint pas echt binnen hier en een maand en een beetje meer...