Wij (Katrrien S en Karin M) vertrokken met een missie: in opdracht van alle vriendinnen Karin D op bus 5 zetten. Noodgedwongen moesten wij dus naar de Pacific afreizen…
Een hele vliegtuigreis, met een staartje: Steven liet ons vanuit Nandi (hoofdstad Fiji) nog een extra vlucht maken in een gammel vliegtuigje naar Savusavu (Vanua Levu). We werden met open armen en gejuich van Karin opgewacht, zonder twijfel waren we welkom! Dit wordt duidelijk de eerste “maidentrip”.
De WW lag geankerd in een prachtige baai, voor ons de eerste van zovelen. Maar eerst mee leren drijven op het ritme van de oceaanvaarders: niet lang na sunset in de kooi, met sunrise opstaan en daartussen genieten van de pracht die er te zien valt. Snorkelen in een aquarium, warm waterbronnen opzoeken, zondagse gezangen, spotten van vogels en flying foxs (reuzenvleermuis), cocktails drinken met frangipannebloemen in je haar…
Met de neus in de wind en vele zeil-uren later ankeren we in de Soso bay (Yasawa eilandengroep). In plaats van een beschutte ligplaats, blijken we in een surfbaai te liggen met dito golven. Karin D heeft Rarotonga visioenen. Iedereen een slechte nachtrust.
Om de hoek, tussen koraalriffen door varend, blijken we een goede ruil te doen. De Manta ray bay is de plaats waar men deze vriendelijke reuzenroggen kan spotten. Helaas, ze geven niet thuis wegens slechte windrichting. Wij vrouwen troosten ons met een minstens even interessante vondst: de Wilson van Tom Hanks, of het had toch gekund. Castaway eiland ligt hier vlakbij.
De volgende halte, Vomo island, tart onze verbeelding opnieuw. We hebben blijkbaar niet genoeg 5 sterren allures om de omzet van de bar te doen stijgen. Wie zou er in dit poepchique resort resideren? We duiken wel in het 5 sterren koraalaanbod. Alleen Jakke heeft een tot nu toe onopgelost snor-duikbrilprobleem. Iemand tips voor hem?
Na bevoorrading en uitklaring in Lautoka begint voor ons de enige langere overtocht naar wat volgens Jakke het hoogtepunt van onze trip zal worden : het eiland Tanna (Vanuatu).
We leren nog een extra ritme van de WW kennen: wachten om de 2 uur. Sommige gebeurtenissen kunnen de dagen of nachten kleuren: dolfijnen naast de boot, tonijn aan de haak, tonijn van de haak terug in zee (mental coaching van de sportvisser Steven dringt zich op), de grote vod (de spi volgens Jakke) die naar beneden valt, ene scheppen op tijd en stond,met gotcha elkaar vermoorden, de grote Bart Peeters kwis,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten