Ondertussen zijn Jan en Jean aan boord en is onze Maarten terug naar huis.
De straat van Malacca heeft een twijfelachtige naam als het over piraterij gaat, maar dit is verleden tijd. Niets dan vriendelijke mensen en een massa vrachtverkeer. Alle elementaire regels van nachtverlichting worden weliswaar aan de laars gelapt. Het spannendst zijn de "Tugs" of slepers, met ver achter zich een soort vlot die ze onverlicht voortrekken. Maar je hoort ons niet klagen, met twee extra ervaren zeilers is dit ook weer piece of cake. Na Indonesia en Singapore, is Thailand weer wat anders. Zeer vriendelijke dames en meisjes, die je schijnbaar al jaren kennen. De ganse bemanning heeft er lol in, de vrouw van de kapitein iets minder . We raasden met een brommertje naar de grote Budha en de stad Phuket. Dat beeld is indrukwekkend, de stad is weerom niet meer aan ons besteed, geef ons maar open zeeën.
Sedert Indonesie lukt vissen hier niet meer zo goed,(menti ?) onlangs had Jan zelfs toevallig een dooie aan de lijn ! Plaatselijk eten dus , zeer lekker, doch onvoorstelbaar spicy. Wat voor hen niet spicy is, doet onze lippen branden en nog meer zweet uit onze porïen stuwen. Vermageren zit er echter , met meesterkok Jean , niet in nu !De vrienden kunnen weer hopen !
We zagen meerdere wilde beesten in het wild en genoten van de natuur, Jan zal hier na de oversteek een eind aan breien, dus hou ik het kort.
Vandaag zijn we klaar voor de zeiltocht richting Similan eilanden en daarna de Andaman eilanden, een eilandengroep van India. Midden in de Indische Oceaan of Andaman zee, we kijken er alweer naar uit. We kennen het probleem van de piraten en zullen in Sri Lanka de zaak bekijken en , zonder enig risico, de juiste oplossing kiezen. Ongerustheid is dus niet nodig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten