Onze volgende stop leidde tot wat discussie; Bora Bora is gekend om zijn toerisme en mondaine uitstraling, wat niet echt ons ding is. Het heeft echter één van de mooiste laguna’s ter wereld (volgens de boekjes weliswaar), dus ik vond toch dat we er eens naartoe moesten nu we zo dicht in de buurt waren. We blijven er twee nachten, de eerste nacht liggen we in een baai van waaruit we een grote wandeling maken naar de andere kant van het eiland, de dag erna varen we naar een ‘motu’ (de benaming voor de kleine eilandjes die rond het grote eiland liggen en waar het vaak een stuk rustiger is) en ankeren we vlak naast het Hilton hotel. Ik moet hierbij opmerken dat alle hotels hier in dezelfde stijl zijn, houten hutjes op het water, veel mooier dan de hotels aan onze kust dus. Een gids van papa vermeldt dat er hier in de buurt ‘excellent snorkeling’ is te vinden. Papa neemt het voortouw en gaat –achteraf gezien tot groot jolijt van ons- op prospectie. Aangezien het water een hele tijd slechts tot kniehoogte komt en mama zijn sandalen heeft aangeslagen, probeert hij met z’n peddels alle zee-egels, koralen en stenen te omzeilen. Na een tijdje is hij het beu en nemen we het verstandige besluit om via een weg (ipv opnieuw door het ondiepe water te ploeteren) terug naar de boot te lopen en nemen we daar onze dinghy en varen we naar het midden van de laguna waar we precies in een aquarium terechtkomen, excellent snorkeling indeed! ’s Avonds willen we de decadente toer opgaan en gaan we een cocktail drinken in het Hilton. Het blijkt er elke avond happy hour te zijn, waardoor de cocktails er uiteindelijk minder kosten dan in ons landje. Een succesvolle avond!
Bora Bora was ons eindpunt, dus nu begint onze terugreis naar Papeete, waar ik op 29 mei terug vertrek naar België.
Karin:
Op onze terugvaart naar Tahiti hebben we ook één nacht geankerd in Raiateia waar we de rivier hebben verkend met onze dinghy; wederom een prachtige natuur en heel vriendelijke locals. In Huahine zijn we ook nog heel lekker gaan eten in een typisch restaurantje met gegrilde mahi mahi (dorade) op het menu.
Nu liggen we terug voor anker in Tahiti ,in de baai van Faa”a bij de marina Taina. Vlakbij is er een prachtige snorkelplaats waar de vissen de ontbijtcrackers uit je hand komen eten.
Gisterenavond hebben we dan nog genoten van een prachtig traditioneel dansspektakel met lokale muziek; veel pluimen, schuddende strooien rokjes en bronstige krijgers.
Vandaag sturen we dit blogverslag door; we hebben een heerlijke maand beleefd met ons drietjes in dit paradijselijke oord en het is verschrikkelijk jammer dat het alweer voorbij is…..
Vele exotische groetjes aan iedereen! Soetkin, Karin en Steven (zaterdagochtend 28 mei)
Steven:
De kapitein kan er alleen de laatste woorden van Wittgenstein aan toevoegen: zeg ze dat ik een prachtige tijd heb gehad !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten